YOK SANA

Keyifli bir pazar günü. Hiçbir şey canımı sıkamaz heralde.Canınızı sıkma ihtimali olan insanlara ve durumlara koca bir nah çekiyorum.Siz de bunu yapın.NAH CANIMI SIKARSINIZ.

kendini tenkit et!

Kendine söz geçiremediğin zamanlar olmuştur eminim.Başın götün ayrı oynuyordur. Düşünmeden hareket ettiğin, arada farkında vardığın ama yine de devam ettiğin hareketler vardır elbet kandırma bizi. İşte insan bu durumlarda kendi kendini tenkit edebilmeli, bunun için bir şeyler yapabilmeli bence. Mesela ben sapıtıyorum bu aralar, garip garip düşünceler geliyor aklıma..HALLENİYORUM. Kendime bir yol buldum ben. Herkes kendine sahip çıksın, akıllı olsun..en azından bunun için uğraşsın diye sizle paylaşıyorum.Şimdi aç bi tane word dosyası kendine...ister kötü özelliklerini ve hatalarını, aaama bence... yapman gerekenleri ve kendine aşılaman gerekenleri en büyük puntoda yazmaya başla.Yaz yaz üşenme sayfalarca yaz.Sonra başa git aşağıya kadar yine üşenmeden okumaya başla.Rengini KIRMIZI yaparsan senin için daha uyarıcı olur.Gayet basit ve istikrarlı olursan güzel bir yöntem.
Çünkü insanlar her zaman sana destek olamaz, her zaman saçmalamanı engelleyemezler.Kendi kendini gaza getirmen ve güçlü kalman gerekiyor.E en nihayetinde şu naciz bedenin ve ruhundan sen sorumlusun ÇABUK TOPARLAN!















örn; tenkit içerikli word sayfası (temsili)

Tedavide başarılar dilerim efenim.











Bu arada alakasız ama şu mor koltuk benim olsa ne güzel olurdu lan.

İçimdeki Savaş

Oda sıcaklığına bırakılmış bir kalp var masada

Benimse sol tarafımda kocaman bir boşluk..

Gerisin geriye koyamıyorum, artık eskisi gibi değil

Çürümeye yüz tutmuş kalbim.

Çaresizliğin ne olduğunu şimdi anlıyorum

Bildiğimi sanıyormuşum bunca zaman

Aynaya baktığımda güçsüz bir ben görüyorum.

Buğusunu silmeden her şey netleşmeden kaçıyorum hemen oradan.

Düşüncükçe büyüyor sorular kafamın içinde

Düşünmesem yok olacaklarmış gibi sanki

Kendimi suçluyorum yine

İçimdeki savaş yine kendimleymiş anlıyorum.

Mutluluk ihtimalini artık kurmuyorum hayallerimde

En az mutsuz olmanın yollarını arar olmuşum

Kırılmamanın çarelerini sorar olmuşum

Kendi kendimi yiyip bitiyormuşum..

Artık perdeleri açmaz olmuşum

Karanlık düşlerime yetmiyormuş güneş

Ben de vazgeçmişim uğraşmaktan

Karanlıkta kendimle kalmışım zavallıca.

İçimdeki şizofrene inat bir umut besliyor kalbim

Akılların alamayacağı sabrı gösteriyorum hayata

Kendimi tanıyamıyorum, inanamıyorum

Bunun oyunun adı mutsuzluksa ben galiba başroldeyim.

sözlük

Hüzünlerin ortasındayken ben


Ben konuşuyorsam, anlaşılmak istiyorumdur, anlatamıyorumdur
Ben gülüyorsam gerçekten mutluyum demektir
Ben gözlerine bakmıyorsam, uzak kalmak istiyorumdur senden
Ben bağırıyorsam, isyan ediyorumdur, çabalıyorumdur
Ben ağlıyorsam kalbim gerçekten acımıştır, korkuyorumdur daha fazlasından
Ve ben susuyorsam artık kelimeler tükenmiştir, söylenecek söz kalmamıştır
Ben dalıyorsam uzaklara, kararsızımdır, endişeliyimdir gelecek adına
Ben düşünüyorsam uzun uzun hep çözüm aramak içindir emin ol
Ben düşünmeden ağzıma geleni söylüyorsam içim dışım bir demektir, tutamam
Ben özlüyorsam seni demektir ki her gün hayalinde uyuyorum
Ben susuyorsam ve ben yazıyorsam hislerimi satırlara
Anla ki senle ben çok ayrı kafalarda…
Anla ki başaramıyorum bana seni, seni sana anlatmayı…
Yapamıyorum fazlasını satırlara ağlamaktan başka.

İNSAN ÜZMEK…

Çok kolay bir şey insan üzmek. Parmak şaklatmak kadar kolay hem de. Birisini üzmek mi istiyorsunuz? Hoşlanmadığı şeyi yapın olsun bitsin, siz de keyifle olanı biteni izleyin. Şeytan mısınız siz kardeşim yapmayın öyle şeyler. Ama yapanlar var bak, görüyorum ben. Hem geçiyo ki elinize anlamıyorum. Üzdün, kırdın, incittin eee noldu sonra? Nedir bunun bir ileriki seviyesi? Heee bir de üzdüğünüz kişi sevdiğinizse o zaman tam bi bulmaca. Neden ki yani anlamadım neden yapar bunu bir insan? Çok mu zevkli bir şey ben de mi denesem diyorum bunu? Sevdiğini nasıl üzer insan ya da üzdüğünü kişinin onu daha ne kadar sevmesini bekler ki? Enteresan sorular bunlar. Çok çirkin hareketler bunlar.