Hayatımı Sikeyim

"Hayatımı sikeyim" demeye kadar yaşanmış süreçler var tabi, "alışma ve gevşeme, yayılma, boşluğa düşme, sıkılma....ve en son "hayatımı sikeyim" aşaması. Sikip atılası bir hayata sahip olmak, sıkıcı bir insan olmak, paylaşacak şeylerin tükenmiş olması, yapacak şeylerin tükenmiş olması, çözüm önerilerinin kısırlaşmış olması, her şeyin, duvarların üstüne üstüne gelmesi. "Yaza girdik artık bu havada bunalım mı olur?" denilse bile aslında tam da mevsimi, bir yaz daha geldi, kışın yorgunluğunun, stresinin, acılarının, her şeyinin atılması gereken bir mevsime geldik. Sorun şu ki; yaz geldiği halde sorunlar ve çözümsüz denklemler devam ediyor.... "Ne yaptım ki neyin tatilini yapayım amk?" diyorsun, "hakettim mi bu mevsimi ben?" , yok öyle bir şey. "Bana her gün tatil". Mutlu olmak adına tutunacak nedenler arıyorsun, bulamıyorsun, havanın sıcak olması seni bunaltmaktan başka hiçbir boka yaramıyor. Hergün birbirinin aynısı, hiçbir atraksyonun olmadığı, hiçbir yeni haberin olmadığı, hiçbir güzel mailin gelmediği, heyecanlandıracak hiçbir durum veya insanın olmadığı sikip atılası bir hayat. Boşa geçen günler....Sonra herifin biri gelip "sıkıcısın" der hiçbir sikten haberi olmadığı halde. Lan amınakoduğumun çocuğu, ne biliyorsun belki anam öldü, belki bi derdim var, belki bir karın ağrım var, gelip sordun mı orospu analı "neyin var, yardımcı olalım mı?" diye puştun dölü.Ama tabi bu sosyal ağlarda sürekli neşeli, komik, eğlenceli, tespitçi, amınakodumunun şaklabanları olmak zorundayız değil mi? Mutsuzum ben gerizekalı, o yüzden kusura bakma hayatımın aksine heyecan verici ve eğlenceli olamıyorum...doğru orantıda kuruyorum cümlelerimi, kimseye oynamıyorum tuzu kuru ibneler.