10 Nisan 2008 Perşembe

Yarım kalmışlıklarım...















Korkuyorum,bunu kronik birşey olabilceği ihtimali diken diken yapıyor tüylerimi.Bi sebebe bağlayamıyorum yarıda bıraktıklarımı.Umutlandığım istediğim, doyamadığım herşey yarım kalıyor.Gittikçe uzaklaşıyor benden,sönüp gidiyor.Düşünüyorum şöyle geriye bakıp...basit gelebilir ama tesadüfi olmayan yarım kalmışlıklarım bunlar;küçükken dişlerim bi kaza nedediyle dökülmüş ve çarpık çıkmıştı.Orta sonun başından lise 2ye kadar tel kullandım.Ama kontrollere gitmemeye başladım ve artık o kadar ihmal etmiştim ki birdaha gitmeye yüz bulamadan telleri çıkardım ve tedavim yarım kaldı.Lise bitti bi mağaza da işe başladım, yaklaşık 6ay çalıştım, satışlarım kötüydü ama hep görselde olmak istiyordum.Sonunda mağazanın görselcisi işten çıktı ve bende görselci olmak üzere konumu mu değiştirdim.Ama sabredemedim, sıkıldım ve haber vermeksizin işten ayrıldım.Hepsi kırıldı bana.Oda öyle yarım kaldı.İşe gittiğim o sene össye hazırlanmamıştım.Önümdeki eğitim yılıyla beraber dersaneye başladım.İlk baş herşey gayet iyiydi, gayet kararlı ve hırslıydım.Ama sonra ne oldu dersaneye gitmemeye, gezip tozmaya ve çalışmamaya başladım.Tercih zamanı geldi ve tabiki sonuçlar kötüydü.Kocaeline gitmek istedim, uzaklaşmak.Ama olmadı,son tercihlerimden İAÜ oldu.Şuan okumaktayım ama şuan ne oluyor peki?Devamsızlığım sınırlarda.Bir isteksizlik, bir sorumsuzluk.Staja başladım haftanın 3 günü ama 4 gün gitmedim daha yeni başladığım halde.Üstelik orda çalışmaktan da zevk alıyorum.Ama içimde öyle birşey var ki bana engel olup "boşver" dedirtiyor.Offf=(.İlişkilerim dersek sürekli yanıldım.Her seferinde birşeyler hissettim,her seferinde çok hasssastım.Ama ya aldatıldım ya da ben ayrıldım.Öyle ya da böyle onlarda yarım kaldı hep.Üzülen taraf hep ben oldum.Gelelim müziğe, hayatımda en çok istediğim şey müzik yapmak.Ama bazen "gerçekten" istiyor muyum acaba diye düşünmüyor değilim.Çünkü yaşadığım başarısız "toksin" denemesinden sonra resmen sekteye uğradım.Çalışmadım, oysa çalışıp kendimi geliştirip bir şekilde çok daha iyi oluşumlarda olabilirdim şuan.Gitar konusuna gelince vokallikten daha iyi olduğum bir konu ama onda bile "hala" tembellikler yapıyorum.Hala yeterince çalışmıyorum.Ogün'ün dediği gibi;"düşlerim başka, gerçek başka..." ama benim umrumda!çünkü üzülüyorum.Ne zaman sorumluluklarımı ne zaman üşenmeden sırtıma yükleyip yürümeye başlıcam ve bunu meyvelerini yicem bilmiyorum.Ama buna bir dur demem lazım.İstediğim çok şey var.Hepsi benim olmalı.Büyümem gerek artık!Benim olanları elimde sıkı sıkı tutmayı, benim olmayanları eldetmek için çaba sarfetmeyi öğrenmem gerek!

7 Nisan 2008 Pazartesi

Yağmur gibi yağmak kağıtlara...



Her yere düşen damla,benim içimde biriken umutlarla beraber bir deniz yaratıyor hayallerimde. içime çekip geri üfleyemediğim bu mis gibi toprak kokusu ve soğuk esinti benliğimi daha da kasvetli hale getiriyor.ben ağlamıyorum bu sefer,bulutlar ağlıyor artık. toprakta bulutlara omsunu verip paylaşıyor gözyaşlarını ve tepkisini gösteriyor hayata mis gibi kokusuyla.
Üşümek nedir?kimisi üşümek kelimesinin olumsuzuklarını benimsemiştir hep.kaçar ve sığınırlar bir köşeye böcekler gibi.ama yağmurun insan ruhunda yarattığı etkiler öylesine derin ve sıcak ki aslında...ben hep hüzünlenirim yağmurlarda,soğuk soğuk üzerime düşen damlalarla birlikte iliklerimi titreten rüzgar, hep içimdekileri haykırmam gerektiğini hatırlatır bana.Hatırlıyorum evet.elimde sıcacık çayım, öteki elimde kalemin, kendimi ifade etmenin mükemmel hazzını yaşıyorum.bulutlar ağlıyor,ben yazıyorum...

Ağlamak güzeldir, yazmak ta...

6 Nisan 2008 Pazar

hayata kulak tıkayarak yürümek




kulak tıkamak...

herkese,herşeye...
ya da bazen kendimize...
bazen öyle çok konuşan oluyoki kendi iç sesimiz dahil bizle...tıkayıp kulaklarımı ruhumun sessizliğinin verdiği huzurla kendi yolumda yürümem gerekiyor.yapıyorum da..ve açıkçası çok iyi geliyor.kimseyi umursamıyorum bazen.çünkü başkası tarafından söylenen her kelime bencillik içeriyor gibi geliyor bana.her nasihat biraz daha daraltıyor ufkumu.
hepiniz susun!!bırakın o ellerinizdeki yön işaretlerini!!!uzak tutun o at gözlüklerini benden!!

ben yürürüm tek başıma,istemem koltuk değneklerinizi!!

2 Nisan 2008 Çarşamba

"o"

Tamda gerçekten çaresizim dediğin anda karşına çıkar "o"...Karmaşık cümleleri çözmeye çalışırken,nefesssiz kaldığını hissedersin ve gelip sıcacık öpücüğünle hayat verir sana...güvenebilmek çok güzelmiş,emin olmak herşeyden...ona bakarken bile içine mutluluk doluyorsa,ona dokunamadığın da bile onu hissedebiliyorsan,onu özlemekten deliricek noktaya geliyorsan hiç endişe etme ve bunun tadını çıkar.sev ve sevilmenin kıymetini bil,çok dikkatli ol seven kalpler hassas olurmuş,bu sefer hakkını ver duygularına sahip çık...çünkü mutluluk için bu son şansın kalbim...

Kaçış...

Duydum ki uzakta
Huzur var orda
Kafes aklıma hükmedecek
Karanlık bir gelecek,uzak rüya

Ben de isterdim
Basit düşünüp, dertsiz olmak
Ben de isterdim
Burdan kaçmak!

Bu yol çok kayalık
Sonu çok karanlık
Engel aşmakla bitmeyecek
Ruhum, daralıp kaybolacak

Ben de isterdim
Basit düşünüp, dertsiz olmak
Ben de isterdim
Burdan kaçmak!

CmKksL