Yarım kalmışlıklarım...

Korkuyorum,bunu kronik birşey olabilceği ihtimali diken diken yapıyor tüylerimi.Bi sebebe bağlayamıyorum yarıda bıraktıklarımı.Umutlandığım istediğim, doyamadığım herşey yarım kalıyor.Gittikçe uzaklaşıyor benden,sönüp gidiyor.Düşünüyorum şöyle geriye bakıp...basit gelebilir ama tesadüfi olmayan yarım kalmışlıklarım bunlar;küçükken dişlerim bi kaza nedediyle dökülmüş ve çarpık çıkmıştı.Orta sonun başından lise 2ye kadar tel kullandım.Ama kontrollere gitmemeye başladım ve artık o kadar ihmal etmiştim ki birdaha gitmeye yüz bulamadan telleri çıkardım ve tedavim yarım kaldı.Lise bitti bi mağaza da işe başladım, yaklaşık 6ay çalıştım, satışlarım kötüydü ama hep görselde olmak istiyordum.Sonunda mağazanın görselcisi işten çıktı ve bende görselci olmak üzere konumu mu değiştirdim.Ama sabredemedim, sıkıldım ve haber vermeksizin işten ayrıldım.Hepsi kırıldı bana.Oda öyle yarım kaldı.İşe gittiğim o sene össye hazırlanmamıştım.Önümdeki eğitim yılıyla beraber dersaneye başladım.İlk baş herşey gayet iyiydi, gayet kararlı ve hırslıydım.Ama sonra ne oldu dersaneye gitmemeye, gezip tozmaya ve çalışmamaya başladım.Tercih zamanı geldi ve tabiki sonuçlar kötüydü.Kocaeline gitmek istedim, uzaklaşmak.Ama olmadı,son tercihlerimden İAÜ oldu.Şuan okumaktayım ama şuan ne oluyor peki?Devamsızlığım sınırlarda.Bir isteksizlik, bir sorumsuzluk.Staja başladım haftanın 3 günü ama 4 gün gitmedim daha yeni başladığım halde.Üstelik orda çalışmaktan da zevk alıyorum.Ama içimde öyle birşey var ki bana engel olup "boşver" dedirtiyor.Offf=(.İlişkilerim dersek sürekli yanıldım.Her seferinde birşeyler hissettim,her seferinde çok hasssastım.Ama ya aldatıldım ya da ben ayrıldım.Öyle ya da böyle onlarda yarım kaldı hep.Üzülen taraf hep ben oldum.Gelelim müziğe, hayatımda en çok istediğim şey müzik yapmak.Ama bazen "gerçekten" istiyor muyum acaba diye düşünmüyor değilim.Çünkü yaşadığım başarısız "toksin" denemesinden sonra resmen sekteye uğradım.Çalışmadım, oysa çalışıp kendimi geliştirip bir şekilde çok daha iyi oluşumlarda olabilirdim şuan.Gitar konusuna gelince vokallikten daha iyi olduğum bir konu ama onda bile "hala" tembellikler yapıyorum.Hala yeterince çalışmıyorum.Ogün'ün dediği gibi;"düşlerim başka, gerçek başka..." ama benim umrumda!çünkü üzülüyorum.Ne zaman sorumluluklarımı ne zaman üşenmeden sırtıma yükleyip yürümeye başlıcam ve bunu meyvelerini yicem bilmiyorum.Ama buna bir dur demem lazım.İstediğim çok şey var.Hepsi benim olmalı.Büyümem gerek artık!Benim olanları elimde sıkı sıkı tutmayı, benim olmayanları eldetmek için çaba sarfetmeyi öğrenmem gerek!