17 Kasım 2008 Pazartesi

Aslında hep içimizdekiler...

Hayatımızda bazı insanlar vardır.
Hiç görüşmüyor, hiç konuşmuyor
hiç dertleşemiyor, hiç paylaşamıyorken duygularımızı
onlarla
Yine de onların orda bi yerde oldukları
gerçeği mutlu eder, huzur verir bize
N'olursa olsun orda kalsınlar isteriz
Belki en yakınımızdaki kişilerden çok daha fazla
kaybetmemek isteriz onları
Kopmuş gibi olsak ta onlardan, aslında kopmamışızdır,
herkesden fazla güç verir varlıkları.
Geçmişimizi, güzel anılarımızı paylaştığımız insanları çıkarmak
istemeyiz hayatımızdan.
İçimizde yaşatırız onları
Eski dostluklar, eski kan kardeşleri, evcilik oyunlarımızın, ilkokul sıralarımızın,
lisedeki kankalarımızın, çok uzakta da olsa aslında çok yakın olan tüm insanların...
yeri apayrıdır biz de hepsinin.
Hepsi ayrı bir iz bırakmıştır hafızamızda,
İz bırakanlar unutulmaz demiş sevgili grup Vega.
Unutmamak lazım o zaman,
Öldürmemek lazım içimizdeki anıları.
Tozlu sayfalara gömmemek lazım.

Hiç yorum yok: