2 Mart 2009 Pazartesi

Ayrılık çift kişiliktir...

Ayrılık çift kişiliktir.
Biri "bitti, ben gidiyorum" deyip gidemez öylece.
Gidemez işte, bitiremez kafasına göre.
Çünkü ilişki nasıl çift kişilikse ayrılıkta aynı şekilde çift kişiliktir.
Beraber gezmeyi, eğlenmeyi, aşkı paylaşmayı bilirken...
Neden ayrılığı tek kişilik zannederiz?
Biri "gidiyorum, bitti" dediğinde o ilişki bitmiş mi olur sanki?
Tam tersi, gidenin ardından gelir yarım kalmış sevgilinin ruhu.
Bırakmaz tek başına,asla.
"Hanginiz ayrıldı?" diye bir soru olamaz.
Ayrılık çift kişiliktir.
"Gidiyorum" diyen ilişkiyi bitirmemiş, sadece kaçıp gitmiştir.
O korkup, kuytularda saklanandır sadece...
Geride kalansa, güçlü kalabilen, aşkının arkasında durabilendir.
Çekip giden gururlanır bazen anlamsızca, korkaklığından utanacağına.
Basittir çekip gitmek, zor olan kalmaktır, çözmek, uymayanı uydurmak, sabretmektir oysa.
İlla da bitecekse bir şeyler; tıpkı bir düello gibi sırt sırta verip çekip gitmek gerekir,
bir daha arkaya dönmemek üzere...kendinden emin.
İlişki iki kişinin pes etmesiyle biter, hissizleştiğinde her şey...
Ayrılık çift kişiliktir; dönüp arkanı gidemezsin, bitirdiğini zannetsen de bitiremezsin.

Hiç yorum yok: