2 Mart 2009 Pazartesi

Dobralık vs. Patavatsızlık

"Erkekler dobra kızlara bayılırlar."
"Abi Ahmet çok dobra çocuk valla."
"Ben çok dobrayımdır, herkes kaldıramaz."

Dobrayım, dobrasın, dobra, dobrayız, dobrasınız, dobralar....Hobareyy.
"Ego" kelimesi kadar revaçta bir tabir diyebiliriz "dobralık" için.
Bazı insanlar vardır gerçekten dobradırlar hani şu "için dışı bir, şeffaf insan" dediklerimizden...Kötülük gördüklerinde içlerine atmaz söylerler, anında taze taze ortaya dökerler sorunlarını.Pek şeker insanlardır benim nezlimde de.
Ama mesela bazıları vardır ki bunlar kendilerini dobra sanan şahıslardır. Misal topluluk içinden özenle seçtikleri kişiye küçük düşürücü, "dobralıklar" göstermekten çekinmezler. Son derece rahat ve pişkinlerdir. Dobrayım ayaklarına egoyu tavan yaparlar aynı cins arkadaş grubunun içinde.

Önemli formül;naylon dobralık+ dobrazede =ego patlaması (ezberleyin, sözlü yapıcam djfhsd)

Her akla geleni söylemek dobralık değil PATAVATSIZLIKTIR ey dostlar. Biliyorum bu cümleyi bir çok zaman kullanıyor ya da aklınızdan geçiriyorsunuz. Çünkü biliyoruz ki bu tür insanlar sandığımızdan da fazla.
Uğruna yazılar yazılacak kadar hem de lol.
Patavatsızlığını açıksözlülükle karıştırıp negatif elektrikleri üzerine çeken bu insanları umursamamak onlara karşı kullanılabilecek en iyi silahtır sanırım.
Bazıları da vardır patavatsızlığından haberdar değildir gayet safça yaptıkları gafları etraftan gelen tepkiler doğrultusunda en aza indirgemeye çalışırlar, genelde de başarısız olurlar çünkü bu tür patavatsızlıklar karakterin bir parçasıdır.

Açık sözlülük; dürüstlük, sinsi olmamak, içten olmaktır.
Bilinçli patavatsızlık; cahil, olgunlaşmamış, sinsi ve kötü niyetli olmaktır.
Bilinçsiz patavatsızlık; kalp kırıcı, tahammül edilebilir fakat kalıcı bir özelliktir.

Kısacası lafınızı sözünü bilin arkadaşım:p

Hiç yorum yok: