görünmez ve görülmez

gereksiz insanlar ve gereksiz sorulardı belki de bunlar...bir dostun dediği gibi "kimseden beklentimiz olmadığı" içindi bunun nedeni.varlıkla yokluk arasında sıkışmış gibiydik,gibiydim,gibiydi yada herneyse işte...var mıydım ben?yada ne için vardım eğer varsam,peki varolanlar ne için vardı,neyim için vardı ve benleler idi.yada benle değiller miydi?sorular sormamın nedeni olmayışlarıydı sanırım,birşey yoktu.o olmayan şey beni düşündürdü bu kadar demek.biryerlerdeyim ve birileriyleyim belki ama belki de değilim.yokmuşum gibi hissediyorum,somutluğumu tartışıyorum kendi içimdeki soyut ruhumla,istiyorum birşeyler yada istemiyorum,üzülüyorum yada umursamıyorum olanı veya olmayanı.ikisinide hissediyorum azar azar.sıkışık ve rahat,sıcak ve soğuk,yalnız ve yalnız olmayan biri var aynada baktığımda..gözyaşlarının akmasıyla,kahkalara boğulması paralel olan bir ben.sorunsuz ama aslında belki de sorunlu biri var gölgemde.

herkesin kendi hayatı var,benimde kendi hayatım var,sanırım ihtiyacım olmayan insanlarlayım,onlarında bana ihtiyacı yok,kısa zamanlı çıkar ilişkisi gibi birşey bu ilişki ağı sanki.yoksa haksızlık mı ediyorum.hadi canım etmiyorum.

bi insan yığını içindeyim,beklentisizliğim ve beklentilerimle kendimleyim,kimse yok,var ama yok,ben de yokum zaten,var mıyım ben,görüyor musun sen beni,sanmıyorum....göremezsin:)