Çağın vebası dediğimi bakmayın, ego dediğimiz şey insanoğlunun en vazgeçilmez ihtiyaçlarındandır, insan sosyal bir varlıktır ve toplumda bir role sahiptir, bazı şeyleri sahiplenir, bazı özelliklerini ön plana çıkarır, bunların temel nedeni toplumda saygı görmek, beğenilme duygusu, kısaca egoları tatmin etmektir.Dikkat edin her davranışın altında dikkat çekme arzusu yatar, öyle olmadığını söyleyenlerde yalan söylemiş olduklarını gizlemeye çalışırlar sadece.Tabi bu tarz doğal istekler zamanla toplumda insanlar arası rekabete yol açar, ayşe fatmadan daha güzel ve dikkat çekici olmak için saçını mora boyar, ahmet arkadaşları arasında daha "popüler" olmak için daha çok espri yapar, kızlarla daha iyi anlaşmaya bakar.Örnekleri çoğaltabiliriz, rekabet, hırs ve kıskançlıkla birleşince ortaya daha çirkin şeyler çıkar.Rekabetten çok bir savaşa dönüşür bu durum.Rekabet duyguları, kıskançlık ve kibirin altında eziliyorsa bu kişiler, karakterlerinin oluşumunu tamamlamadığını gösterir.Yani ilgi çekmediğini ve başkasının ondan daha fazla ilgi geçtiğini düşünen insan zavallı duygular içerisinde, can havliyle silahlarına davranır ve kendini batırmaya devam eder.
Ey seni zavallı!
Hiç mi düşünmezsin yarınını,
Ego uğruna harcamaya çalıştığın insanları,
Sil at kafandan, kaldır kafanı,
İşte o zaman, saygı görürsün.
İçimden geldi,dışıma vurdu.Sadece düşüncelerimi yazdım,her zaman yaptığım gibi, her zaman "sadece" hissettiklerimi yazdım kağıtlara, ekrana...
Hiçbir zaman başkasını basamak olarak görmedim, hiçbir zaman insanların yaptıklarına takılmadım, ben neleri kıskanırım biliyor musunuz sadece, ben sadece insanların dostluklarını ve başarılarını kıskanırım, kıskanmaktan kastım özenirim, "ne güzel lan" derim."Aman şunların arasını, aman şunun işini bozayım, aman şuna laf sokayım moralini bozayım" demem.Diyenleri adam yerine koymam,koymadım,koymayacağım da.
İşte böyle biriyim ben, samimi görünmeye çalışıpta yılanlık yapan "şirincikler"den değilim. İnsanların mutluluklarınla gülebilen, morali bozuk olduğunu anladığım ve "hiç" tanımadğım birine "neyin var?" diyebilecek kadar insanım.Ama görüyorum ki insanlık bitmiş.""Neyin var?" sorusuna en azından "ilgilendiğin için sağol" demeyecek kadar körelmişsiniz, şişmiş egolarınız, kalabalık gruplar halinde arkadaşlarınız, farklı tarzlarınız,elinizdeki biranız, körelmiş ruhlarınız, samimiyetsiz suratlarınız,günlük aşklarınız,iki satırlık silik karakterlerinizle size hayatta başarılar.
Uzak durun yakınıma,ben böyle iyiyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder