kapattım kapılarımı arkasında bekliyorum kırıklıkların gitmesini
aralığından soğuk esintiler giriyor içeri ürpertiyor bedenimi
diken diken oluyor tüylerim, daha da sabırsızlaşıyorum
korkutuyor dışarıda ki kargaşa
daha da üşütüyor gittikçe
korkuyorum
açamıyorum kapılarımı
ve yutuyorum anahtarını
gittikçe yalnızlaşıyorum
ıssızlaşıyorum
sessizleşiyorum
kayboluyorum
bulamıyorlar
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder