bir arkadaşımla yaptığım konuşmadan sonra ziyaretime geldi birileri bu yazıyı yazmam için(anladınız siz,yani umarım)...
"- ...ama mutlu gibi görünüyordun??
+ zaten ben hep mutlu "gibi" görünürüm,mutluluğun özüne ne zaman kavuşurum tanrı bilir."
şöyle bir gözden geçirdim de,hayatımızda hissettiklerimiz,yaşadıklarımız aslında birçoğu sahte,bir çoğu öyle olduğunu sandığımız şeyler "gibi"ler.aşık gibiyiz zaman zaman birisine,bazen yalnız gibiyiz,bazen umursamaz gibiyiz,kimi zaman kalbimiz yerinden çıkacak gibi olur,kimi zaman özlemekten delirecek gibi oluruz,bazen "onsuz" yaşayamacak gibiyizdir...bazen de hiçbirşey olmamış gibi davranırız....ama hepsi yalandır,hepsi anlık hislerdir bunların,kalıcı olabilmiş bir aşk var mıdır?hiç bitmeyecek bir nefret var mıdır?her zaman hiçbirşey olmamış gibi davranabilir miyiz?
mutlulukların,hüzünlerin,aşkların,özlemlerin,sabırsızlıkların, kızgınlıkların özüne ulaşmak mümkün müdür?ya da bunları düşünmekle ve çabalamakla uğraşmayıp güçlü ve mutlu gibi mi davranmalıyız?
bu yazıyı okudun...şimdi kendini ne gibi hissediyorsun?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder