"Çekilin etrafımdan,nefes almak zor."
Etrafıma baktıkça sıkılıyorum kalabalıklardan, arkadaşlardan,kankalardan, naylon dostlardan, anneden, babadan..herşeyden.
Hep yanımdalar, hep gülümsüyorlar. Hep "boşver" diyorlar.Şablon nasihatler! Hep kalabalıklardayım, hep yanımda birileri var.
Bunların hepsi koca bi yalan!Hayatın bana taktığı kocaman pembe gözlüklerin gösterdikleri bunlar.
Tek şey var bana gerçekleri bir tokat gibi yüzüme çarpan;yağmur!Dün gece çitlenbik ağacına yaslanmış,bulutlarla birlikte ağlarken,
o damlaların huzurlu sesini dinlerken,soğuktan titrerken beni sadece gözyaşlarım ısıtmışken,nasıl yalnız olmadığımı düşünebilirdim.
Acıydı,çok acıydı,tek başımaydım.Savunmasız,geçirken kalkanım elimde,artık o bile yormuş elimi,indirmişim,sanki pes etmişim.
Pes etmek nedir ki?Yanlızlığı kabullenmek mi?Mücadeleden vazgeçmek mi?Vazgeçmek diye birşey yok.bu hayatın her türlü acısını geberene kadar
çekeceğim bu çok açık.güçlüyü oynayacağım yine güçsüz bedenimle,yine aynı replikleri ezberleyeceğim ben.böyle olmam isteniyor çünkü.karşı koyamıyorum
onlara artık.gözyaşlarımın frenleri patlamış artık,her kelime,her hece buruk ruhumu titretiyor,akıyor gözyaşlarım benden bir habersiz.acı bir sıcaklık doluyor içime.
üşümüyorum artık.iyi ki varsınız gözyaşlarım.
iyi ki varsın yağmur.
Etrafıma baktıkça sıkılıyorum kalabalıklardan, arkadaşlardan,kankalardan, naylon dostlardan, anneden, babadan..herşeyden.
Hep yanımdalar, hep gülümsüyorlar. Hep "boşver" diyorlar.Şablon nasihatler! Hep kalabalıklardayım, hep yanımda birileri var.
Bunların hepsi koca bi yalan!Hayatın bana taktığı kocaman pembe gözlüklerin gösterdikleri bunlar.
Tek şey var bana gerçekleri bir tokat gibi yüzüme çarpan;yağmur!Dün gece çitlenbik ağacına yaslanmış,bulutlarla birlikte ağlarken,
o damlaların huzurlu sesini dinlerken,soğuktan titrerken beni sadece gözyaşlarım ısıtmışken,nasıl yalnız olmadığımı düşünebilirdim.
Acıydı,çok acıydı,tek başımaydım.Savunmasız,geçirken kalkanım elimde,artık o bile yormuş elimi,indirmişim,sanki pes etmişim.
Pes etmek nedir ki?Yanlızlığı kabullenmek mi?Mücadeleden vazgeçmek mi?Vazgeçmek diye birşey yok.bu hayatın her türlü acısını geberene kadar
çekeceğim bu çok açık.güçlüyü oynayacağım yine güçsüz bedenimle,yine aynı replikleri ezberleyeceğim ben.böyle olmam isteniyor çünkü.karşı koyamıyorum
onlara artık.gözyaşlarımın frenleri patlamış artık,her kelime,her hece buruk ruhumu titretiyor,akıyor gözyaşlarım benden bir habersiz.acı bir sıcaklık doluyor içime.
üşümüyorum artık.iyi ki varsınız gözyaşlarım.
iyi ki varsın yağmur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder