Doğduğumdan beri onlarlayım.Kedisiz bir ev oksijensiz bir hayata benziyor bana göre=)küçüklüğümden beri kaç kediyi hayata döndürdüm,,hayata döndüremediklerim için ne kadar hıçkırıklarla ağladım,kaç sahipsiz kediyi büyüttüm,kaç sülale yetiştirdim hatırlamıyorum.Bu yukarıda görmüş olduğunuz sevimli pisicik yaklaşık bir haftalık=)kendi gibi sevimli üç kardeşi daha var.onların dışında anneleri canpare,pumu,tekko,kesto isimli 4 kedim daha var=)mesela kestoyu yanıma almadan uyuyamam=)onun o hırıltısı,sıcacık nefesi huzur veriyor sanki bana=)pumu deseniz benim oğlumdur kendisi,parlak,kısa gri tüyleri,yeşil sert bakışlı gözleri,birde kulak tırmalayan bir sesi var kendisinin,sert mizaçlı,sevilmekten hoşlanmayan bi kedidir=)),teko çok yaşlıdır mesela,yaklaşık 8 senedir bizimle,beraber büyüdük nerdeyse=)çirkin ama libidosu hala yüksek bir kedidir,evin büyüğü gibi gelip eve gözatıp dolaşır,bir köşeye kurulur.kestoya gelelim şimdide kendisi tekirdir,yemyeşil ürkek bakışları vardır,çok insancıldır,hatta onun önceki yaşamında insan olduğunu düşünüyorum=)kollarını açar ve boynuna sarılır,sevilmeyi ve benle uyumayı çok sever.gelelim canpareye;oda tekir ve beyaz renklerde,kocaman yeşil hareli,ürkek gözleri vardır.ikinci seferdir anne oluyor ve az sayıda doğurur.yavruları da maşallah çok tatlı oluyor hep=)kendisinin tüyleri tavşan gibi yumuşacıktır.kendini pek sevdirmez ürktüğü için,annem onun psikolojik sorunları olduğunu söyler hep=)
neyse bu kadar betimleme yeter.bazen insanlardan çok daha fazla güç veriyorlar bana.onlara bu kadar değer vermemin nedeni budur belki.
onlarla ilgili gelişmeleri yazacağım buraya...
seviyorum sizii pisicikleriimmm benim=)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder